CEBBAR OĞLU MEHEMMED
kaman civarına bahar gelince yıkılır ovadan apdal çadırları
yücesinde pare pare duman tutmuşdüdüldağ'ın yaylasında mekan kurulur
hoş gelmişsin evvel baharnisan ayı içinde donanır dağlar
donanır yeşilinden alındanistasyon deresi kabarmıştırhacıdağ'ın selinden
dağlar sıra sıradır eylim eylimdağlar uzanır bir uçtan bir uca
dağlar bir birinden yüceyamaçlarında kireç yakılırbir ömür boyunca kahrı çekilir
kimse anlamamış sırrını hikmetinibu bereket nereden gelir
başınızdan duman eksilmesin gavurdağlarısiz hikayet eylediniz bana
bahçe kazasının kaman köyündencebbar oğlu mehemmed'in hikayesini
yılların yücesinden şöyle bir seyran edelimbir avuç toprağıma çöreklenmek için
yürümüş selamsız sabahsızdestursuz girmiş memleketimeyedi çeşit frenk askeri
uğursuz bir hava çökmüşüstüne memleketiminuğursuz ve karanlık
çocuklar gülmemiş artıksessiz sessiz ağlamış analaroduna giderken vurulmuş
ve yahut harman yerindeavuçları buğday kokan delikanlılar
ve nice gavurdağı kızlarınınbirer birer ırzına geçilmiş
yalvarmış ihtiyarlar allah'a- rivayet şöyledir kim -dumanlı bir güz akşamı
şu mor dağlar efendimdestur demiş de yürümüşsilkinip kalkmış ayağa
gel haberi öteden verelimçıkmış dağlara kendiliğindencebbar oğlu mehemmed
fransız'a silah çekmişhür yaşamak uğrunaırz uğruna namus uğruna
ana için baba ve kardeş için şu mübarek topraklarşu mübarek vatan için
derken efendimbir gün kaman'dan öteuğrun uğrun haber ulaşmış
urfa'nın antep'in köylerinegözü kanlı maraş beylerine cebbar oğlu mehemmed
burcu burcu çam kokan bir yaz akşamıomuz vermiş bir ağaç gölgesine
usul usul türkü söylüyor - hasret kuşun kanadında
deli kuşlar uçun gayrı
yazımız böyle yazılmış
bu diyardan göçün gayrı -kirveleri durdu ve süleyman
on sekiz adım gerisindeşahin gibi tünemişler kayaların üstüne
avuçları sıcak bakışları ok gibideliyor her dokunduğu yeri
biri doğuya bakıyor diğeri batıya iptida durdu görüyor geleni
yel midir toz mudur anlamıyorlakin bıyıkları terlemedençeteci olan garip ökkeş
çok geçmeden getiriyor haberitabur tabur üstümüze varıyor
düşman yola çıktı savranlı'dan hemen mevzie sokuldu mehemmed
yanıbaşında durdu ve gerisinde süleymançeteler yer tutup pusu kurdular
kanlı geçit boyunadüşman yanaşırken kaman köyünebekletmeden yaylım ateşi açıldı
mermi kurşun yağmur gibi saçıldıilk seferinde on beş kişi vurdular
ve bir hayli düşman kırdılaryamaçlarda koptu kızılca kıyamet
cesaretlerine söz yoktu amaneyleyip nitsinler düşman daha çoktu
düştü birer birer bütün yiğitlergürültüler boğazda sustu nihayet
demek diz üstü düşmüş mehemmedkirvesi durdu'nun yanıbaşınakanlar akar yarasından
al al olmuş çevresinden köpük köpük gözlerini doldurur
bir başına mehemmed yedi düşman öldürürmavzerinin namlusu hala sıcaktutulmaz
ölümün derdi büyük yiğenimçare bulunmaz aynı akşam doğurmuş karısı döne
mavi gözlü bir çocuk sarışınbir avuç toprak sarmışlar altına
ve kemal koymuşlar adını
Atilla İLHAN
Anasayfa 
